Vade-mecum i pozostałe wiersze z lat 1865–1883

Nie pochlebiaj Cieniowi! o! Ulissie szlachetny

synu Laerta wolałbym pomiędzy wami być pachołkiem

ostatniego wyrobnika, nieposiadającego

ziemi, mającego pług za całą własność i zaledwo

zdolnego wyżyć, aniżeli panować jak Monarcha

nad narodem umarłych!

Odyseon

Nim jednak będziemy mogli powiedzieć, że wielopokoleniowe prace nad kanonicznym wydaniem norwidianów zostały zakończone, warto pokusić się o udostępnienie jednej z najcenniejszych części tej wielkiej spuścizny dla szerszego grona miłośników szczęśliwie przywracanego kulturze narodowej poety. Wybór tego horyzontu czytelniczego wymusza pewne ograniczenia w aparacie komentatorskim, głównie w zakresie szczegółowej dokumentacji dziejów tekstu, choć samo dzieło przez mnożenie dokumentacji nie staje się łatwiejsze (popularniejsze), a spojrzeniu tekstologa nie musi przecież ściśle odpowiadać doznanie czytelnika.