Teatrzyk Zielona Gęś (dodruk 2023)

Opis od wydawcy

Niniejszy tom gromadzi wszystkie scenki Najmniejszego Teatru Świata, jakie zostały wydrukowane w "Przekroju" w latach 1946-1950 (oraz incydentalnie z roku 1953, kiedy to K.I.G. wrócił do swego teatru pisząc "Kaloryfery". W latach siedemdziesiątych posłużyły one Oldze Lipińskiej jako punkt wyjścia w jej "Kabarecie", ze wspaniałą kreacją Janusza Gajosa w roli woźnego Tureckiego). Wyjątkiem jest dodany tu "Naród i ustrój", który nigdy nie doczekał się druku, został bowiem zdjęty przez cenzurę, bo niecenzuralna była pointa: "Ustrój nie odpowiada narodowi". Rękopis trafił do kosza. Został odtworzony dopiero na początku lat siedemdziesiątych, z nieprzebranych zapasów pamięci Natalii Gałczyńskiej.

Notatka o autorze

Konstanty Ildefons Gałczyński (1905-1953) - w latach międzywojennych studiował filologię angielską i klasyczną na Uniwersytecie Warszawskim. Jego debiutem była poetycko-satyryczna powieść Porfirion Osiełek, czyli Klub Świętokradców opublikowana w 1929 r. Związany był z grupą Kwadryga. Współpracował z pismem satyrycznym Cyrulik Warszawski. W 1930 r. ożenił się z Natalią Awałow, adresatką jego wierszy miłosnych. W latach 1931-1933 pracował w polskim konsulacie w Berlinie. Po 1936 r. związał się z prawicowym pismem Prosto z mostu. Walczył w kampanii wrześniowej, dostał się do niewoli i do końca wojny był internowany w obozie dla jeńców w Altengrabow. Po wyzwoleniu przebywał we Francji, Belgii i Włoszech. W 1946 r. wrócił do kraju i osiadł początkowo w Krakowie. Współpracował m. in. z czasopismem Przekrój (gdzie ukazywały się jego satyryczne miniscenki teatralne Zielona Gęś oraz Listy z,fiołkiem), a także z kabaretem Siedem Kotów. Po krótkim pobycie w Szczecinie przeniósł się do Warszawy. W 1950 r., krytykowany przez ówczesne władze, odsunął się od życia w stolicy i zamieszkał w mazurskiej leśniczówce Pranie. Tam powstały jego najsłynniejsze poematy Niobe, Wit Stwosz oraz cykl Kronika olsztyńska.