Książka stanowi podsumowanie sześcioletnich badań naukowych autorki nad najnowszą historią Słowenii - niewielkiego słowiańskiego państwa zajmującego południowo-zachodni róg Europy Środkowej, ale przez kilkadziesiąt lat należącego do Jugosławii razem ze słowiańskimi narodami bałkańskimi i pod względem rozwoju znacznie wyprzedzającego wszystkie te kraje. Książka ukazuje drogę narodu słoweńskiego do pełnego zjednoczenia i niepodległości, transformację ustrojową, wejście do organizacji międzynarodowych i Unii Europejskiej. Uzyskiwanymi efektami Słowenia wyprzedzała i nadal wyprzedza kraje Europy Środkowej. Uwaga została skoncentrowana na budzącym największy optymizm okresie prezydencji UE w I połowie 2008 roku. Sześciomiesięczny program prezydencji Słowenii stanowił integralną część osiemnastomiesięcznego programu opracowanego razem z Niemcami i Portugalią. W okresie prezydencji Portugalii został podpisany traktat lizboński, nad którego realizacją czuwała Słowenia. Bardzo ważnym priorytetem słoweńskiej prezydencji było przeforsowanie niepodległości Kosowa. Koedycja z Polskim Towarzystwem Historycznym
