Socjologia refleksyjna jest i powinna być socjologią radykalną. Radykalną, ponieważ uznaje, że wiedzy na temat świata nie można pogłębiać w oderwaniu od wiedzy socjologa o nim samym i o jego pozycji w świecie społecznym i niezależnie od jego dążenia do ich zmiany. Radykalną, ponieważ stara się poznać i przekształcić wyobcowany świat zewnętrzny wobec socjologa, a także jego wyobcowaną rzeczywistość wewnętrzną. Radykalną, ponieważ uznaje, że socjologię tworzy socjolog jako całościowy człowiek i że w związku z tym staje on nie tylko przed problemem tego, jak pracować, lecz także jak żyć. Pogłębiając swoje rozumienie własnej tożsamości jako socjologów i własnego miejsca w świecie, możemy – jak sądzę – pomóc jednocześnie w wychowaniu nowego pokolenia socjologów, które będzie lepiej rozumieć innych ludzi i ich światy społeczne. (fragment książki, s. 464-465)
