Kolekcjoner śniegu

Dominik zbiera do worka śnieg i przechowuje go w

zamrażarce. Śnieg, nietrwały i ulotny, jest jak duch chłopca,

który staje w nocy przy łóżku Dominika. Śnieg, powoli

znikające ze świata, jest niby los osób przebywających przed

laty w obozie w Czeskich Budziejowicach. Kolekcjoner śniegu

to opowieść o pamięci, przenikaniu się losów i o tych, którzy

zjawiaję się w naszych życiach tylko dla jednej chwili.

Sto lat to krótki czas.

Od tych, którzy żyli tu wtedy, dzieli nas mniej niż mogłoby się

wydawać. Być może zamieszkujemy ich pokoje, chodzimy po

ich śladach, śpimy w ich łózkach, śnimy ich sny. Może dzieli

nas jedynie strop? Kim są ci, których nie ma? A jeśli ich tu nie

ma, to gdzie są? Nie zniknęli przecież jak śnieg.

Piękna powieść o przyjaźni, która przekracza granice czasu i śmierci. Sto lat to naprawdę

krótki czas.

Barbara Sadurska