Zespół sercowo-nerkowy (cardio-renal syndrome – CRS) został wyodrębniony, aby podkreślić częste współwystępowanie i ścisłą zależność pomiędzy chorobami układu sercowo-naczyniowego i chorobami nerek. Przez szereg lat definicja CRS nie była dostatecznie sprecyzowana i używano jej w odniesieniu do różnych sytuacji. W 2008 r. CRS doczekał się usystematyzowania pod auspicjami Acute Dialysis Quality Initiative (ADQI) – nefrolodzy, kardiolodzy, kardiochirurdzy i anestezjolodzy podsumowali dotychczasowy stan wiedzy. Przede wszystkim dokładnie zdefiniowano zespół sercowo-nerkowy jako współistnienie choroby serca i nerek w sytuacji, gdy ostra lub przewlekła dysfunkcja jednego narządu prowadzi do ostrej lub przewlekłej dysfunkcji drugiego, oraz wyodrębniono pięć różnych jego typów z uwzględnieniem chronologii i dynamiki pojawiających się nieprawidłowości. Leczenie CRS stanowi duże wyzwanie kliniczne. Różni się ono w zależności od tego, która z patologii dominuje, jaka jest chronologia uszkodzeń, ich przyczyna oraz dynamika. W książce przedstawiono szczegółowe informacje dotyczące leczenia ostrego uszkodzenia nerek, przewlekłej choroby nerek oraz ostrej i przewlekłej niewydolności serca.
