Diabelska sukcesja. To po diable

Nie znam osoby, która nie wiedziałaby, kim jest Jakub Ćwiek, więc ogromnie mi miło, że dzisiejsza recenzja dotyczy nowości tego autora. „To po diable” to książka z gatunku fantasy. Jest to pierwszy tom serii „Diabelska sukcesja”, która z pewnością namiesza w twoim życiu czytelniczym. Podobno istnieje zwyczaj, że na wesele nie wypada zakładać białej sukienki z szacunku dla panny młodej. Jeśli się mylę, poprawcie mnie, ale wyobraźcie sobie, jak zostanie odebrana osoba ubrana w suknię panny młodej? Oczami wyobraźni widzę poruszenie nie tylko wśród „wiekowych moherów”, ale i wśród pozostałych gości. Dlatego już teraz zachęcam was, abyście odrzucili swoje wierzenia i zabobony, bo autor wpakował to wszystko do bębna losującego, z którego wyjmujemy niezły rollercoaster, po którym mało kto stanie na własnych nogach. Zamiana sukienek z panną młodą i wtargnięcie piekielnych ogarów na ślub to tylko kropla w morzu tego, co was czeka. Svietlana Bringer to rudowłosa dziewczyna, która podobno nic nie znaczy, ale w takim razie, dlaczego demon otrzymał zlecenie na jej zlikwidowanie? Nie ukrywam, że próbowałam w kilku rozdziałach zorientować się, o co chodzi, ale im dalej w las, tym bardziej lądowałam w rowie. Oczywiście to tylko na plus, bo chcesz jak najszybciej rozwikłać zagadkę. Czy dla ratowania ukochanej osoby jesteś w stanie wejść do czeluści piekieł? Jeśli tak, to gdzie jest haczyk? I za jaką cenę? Trochę dowiecie się z opisu książki, ale całą śmietankę wypijecie z każdym rozdziałem. Czy można polubić kogoś, kto klnie jak szewc, jest chamski, wredny i nie interesuje się zdaniem innych? Oczywiście, że można, bo kiedy krzywda dzieje się komuś bliskiemu, hamulce puszczają. Jedno, o czym trzeba napisać to słownictwo, jakie występuje w książce. Nie jest to książka dla osób -18, bo słowo Q… a jest chyba w każdym rozdziale. Nie wiem, czy to dziwne, ale w momentach, gdy czytałam, fantastycznie było móc wypowiadać to słowo! Taki „kamień z serca”. Dialogi to jedna z mocnych stron tej książki. Nikt nie owija w bawełnę – co z głowy, to z serca. Jednym z moich ulubionych fragmentów jest moment, gdy okazuje się, że nasza ruda zrobiła tatuaż na pupie swojemu przyjacielowi, który widać pod ultrafioletem. Mogłabym mnóstwo pisać o książce, ale w skrócie to macie mnóstwo magii, potworów, piekielne demony, jak i innych mieszkańców dziwnych para nienormalnych stworzeń, świat rzeczywisty miesza się z tym fantastycznym, mamy „dżina” bez większych darów, zakręconą pannę młodą, jak i lekko nudnego, ale jakże zdeterminowanego młodego kawalera, który dzięki trzem życzeniom zmienia się w… ale nie dokończę, bo przy tym też się uśmiejecie. Oglądaliście film „Free Guy” z 2021 roku, w którym główną rolę gra mój ulubieniec Ryan Reynolds? Nie wiem, dlaczego ta książka skojarzyła mi się z tym filmem. To totalny Armagedon w akcji, zarówno w fabule, jak i w postaciach. Gratuluję autorowi i czekam na kontynuację, a wam polecam sięgnąć po tę książkę lub zażyczyć sobie ją od Mikołaja.