„Anglia, która wobec dotychczasowych współzawodników czekała zawsze na sposobność powalenia ich, zadania im decydującego ciosu, na współzawodnika amerykańskiego musi patrzeć z pewnym fatalizmem, z góry będąc zrezygnowaną na ustąpienie mu miejsca. Co najwyżej, musi robić wszystko możliwe, ażeby jak najdłużej bronić swych pozycji, jak najbardziej oddalać chwilę, kiedy trzeba będzie z nich ustąpić” (fragment).
