Spóźniliśmy się na czasy morskich eksploracji, a urodziliśmy się za wcześnie, aby odkrywać kosmos. Przemysław Mańka radzi sobie z tym zawieszeniem w czasoprzestrzeni poprzez zamknięcie oczu i sztukowanie wrażliwych fraz. Mieszają się w nich żarliwość, ból, miłosne uniesienia i galaktyczne wizje, w których odkrywane są ponadczasowe prawdy. Okręt życia i miłości to wersy z krainy uczuć i rozedrgania - można wyczuć ich częstotliwość, gdy odpowiednio otworzy się zmysły. Nasz porządek Czas jak lustro nie kłamiejuż nie jesteśmy młodzipoprzedzeni codziennym dniemwodorową kulistą bombąktóra wznosi się co ranekwczoraj znaleźli gwiazdęstarszą niż cała droga mlecznaniech trwa i świeci dalejjak chwila moment wtulenie, pocałunek, który rozbudził wnętrzea czas
