„Łokietek od chwili, gdy stał się świadomym swych sił mężczyzną, niestrudzenie dążył do jasno wytkniętego celu – zjednoczenia Polski i utrwalenia korony polskiej na swych i swego syna skroniach. Z dzielnicowego książątka, początkowo prowadzącego zaściankową politykę rozdrobnionych Piastowiczów, rozszerzając swój horyzont polityczny w miarę jak stopniowo ponad ich poziom
wyrastał, stał się mężem orientującym się doskonale w ówczesnych zagadnieniach politycznych Europy i osobistością, którą zwłaszcza od czasu koronacji wciągać zaczęto poza Polską w ówczesne kombinacje polityczne” (fragment).
